- ӱпшалтме
- Г. ӱпшӓ́лтмӹ1. прич. от ӱпшалташ.2. в знач. сущ. запах. Пуракан пӱжвӱд ӱпшалтме нерышкат толеш. М. Казаков. Пыльный потный запах прёт в нос. Рвезе, лӱҥгенрак, шеҥгел радамыш ошкыльо. Макарова тудын деч вара арака пуш ӱпшалтмым шиже. П. Корнилов. Парень, шатаясь, пошёл к задним рядам. Макарова почувствовала от него запах вина.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.